22 تیر
حکومت کودتایی در اتفاقات پس از انتخابات تعداد زیادی از مردم و جوانان این وطن را قتل عام کرد. عده ای را در خیابان ، عده ای در خوابگاهها، در زیر زمین های وزارت کشور، در زندانهای معروف و یا تازه تاسیس، عده ای از دانشجویان را با برچسب قاچاقچی در زندانهای مختلف اعدام کرد. همه این جنایات ظرف کمتر از یک ماه اتفاق افتاده و هنوز این حکومت خون آشام از کشت و کشتار جوانان حقیقت طلب دست نکشیده است. اگر چه این حکومت ید طولایی در جنایاتی ازین دست دارد اما این بار حضور و تیراندازی واضح بسیجیان و
لباس شخصیها (انصار و اطلاعات) منجر به نام بردن از بسیجیان به اشکال مختلف شد. این حکومت ذلیل و خود فروخته که برای بقای خود از هیچ رذالتی خودداری نمیکند این بار سعی کرد تا با گروکشی از خانواده های کشته شدگان و با فشار آوردن به آنها به انحاء مختلف( تحویل ندادن جسد، درخواست پول تحت عنوان حق تیر) از خانواده ها خواست که طبق سناریوی خ.ر در نمازجمعه از موسوی و کروبی به عنوان عاملان و مقصران جنایتهایی که خودشان مرتکب شده بودند شکایت کنند. یا اینکه اعلام کنند که آنها بسیجی بوده اند و برای دفاع از مردم کشته شده اند.
اما درود بر خانواده های باغیرت ایرانی ، پدران و مادران شرافتمند و سربلندی که حاضر نشدند خون فرزندانشان را با آبروی نداشته ی دولت کودتاگر معامله کنند.این جنایتها از روز مادر(روز تولد حضرت زهرا) که قبل از تجمع عظیم مردمی و کشته شدن هفت نفر از هموطنانمان در میدان آزادی بود شروع شد و ادامه این جنایات تا روز پدر( تولد حضرت علی) و پس از آن ادامه یافته است. در این فاصله چه بسیار خانواده هایی که در غم از دست دادن فرزندانشان شبها تا صبح خون گریه کردند و روزها در مکانهای مختلفی مانند دادگاهها و دادسراها ، پزشکی قانونی ، بازداشتگاهها ، زندان اوین و... به دنبال نشانی از فرزندانشان یا تقاضای تحویل اجساد فرزندان پاک و معصومشان داشتند اما حاضر نشدند خون عزیزانشان را دستمایه موجه کردن جنایات رژیم یا سرکوب عده ی دیگری نمایند.
پس از شکست پروژه شکایت خانواده های کشته شدگان از موسوی و کروبی این بار تعدادی از نمایندگان مجلس خود فروخته و دست نشانده رژیم که آنها هم با یک انتخابات تقلبی و نمایشی سرکار آمده بودند پیشقدم شدند و بجای آنکه به دنبال خدمت به مردم و موکلان خود باشند نقش مدعی العموم و دادستان را بازی کرده و طرح شکایت علیه موسوی و کروبی را مطرح کردند اما این حرکت زشت و منفور هم به نتیجه نرسید.
این نوشته تماماً برای تشکر و قدردانی از پدران و مادران و زنان و فرزندان شهدای جنبش آزادیخواهی مردم ایران است که من به نوبه خودم به عنوان قطره ای از دریا دست همه شان را میبوسم و به آنها میگویم " شما تنها نیستید"(نکته مهم: چنانچه خانواده های تعداد انگشت شمار بسیجیانی که گرفتار خشم مردم شده و کشته شده اند بخواهند از موسوی و کروبی شکایت کنند آنها دیگر شهید محسوب نمیشوند و ادعایشان در دفاع از اسلام تا آخرین قطره خون زیر سوال خواهد رفت. تعداد آنان بسیار کم است و چیزی که نشان داده اند فقط یک بسیجی در تهران بوده است)
اما سخنی هم با بزرگان جنبش دارم. این متن به هیچ عنوان برای بالا بردن مقام و منزلت آقایا : کروبی ، موسوی ، خاتمی و ... نیست. بزرگان این جنبش فقط و فقط مردمی هستند که همگی با نیت مبارزه و با اطلاع از احتمال دستگیری، شکنجه و کشته شدن به خیابان آمدند و رشادتهای بسیار از خود نشان دادند و برگ زرینی در تاریخ این کشور بجا گذاشتند و به امید روزی هستند که این جنبش به نتیجه برسد و این حکومت ظلم و جور را سرنگون کنند.
اما آقای موسوی ، آقای کروبی ، آقای خاتمی:شما مدعی بودید که از مردم دفاع خواهید کرد، از مردم برآمده اید و با آنها خواهید ماند، شما به بسیاری از مواردی که ما نمیدانیم واقفید .
آقای کروبی ! شما مدعی دفاع از طرفداران خود بودید. مدعی اینکه با همه اشخاص مهم گذشته و حال این مملکت رابطه دوستانه و صمیمانه دارید. اینکه میخواهید دمکراسی و نهادهای مدنی و حقوق بشر را ایجاد کنید. از حقوق اقلیتها و قومیتها دفاع کنید
و ....آقای خاتمی! شما به نمایندگی از مجمع روحانیون مبارز بیانیه دادید و اعمال قوه قضاییه و نهادهای تحت امر آنراطبق بندهای قانونی زیر سوال بردید. به نحوه دستگیری، طرح اتهام، شکنجه، اعتراف گیری و محاکمه دستگیرشدگان مطرح کردید و ... .آقای موسوی! شما به نوعی نماد و سنبل این جنبش و این حرکت اعتراضی عظیم مردمی بوده اید و لی...
آقایان! گوش قوه قضاییه و نهادهای حکومتی به بیانیه های شما بدهکار نیست،
بیانیه های شما جز بازتاب در چند سایت فیلتر شده نتیجه ای نداشته است.
اطرافیان و نزدیکان شما، معاونان و مشاوران شما، کسانی که طرفدار شما بودند همه دربند هستند.
شاید حال و روز آنها کمی بهتر ازآدمهای عادی باشد.
چرا اقدامی عملی نمیکنید؟ چرا با همراهی عده ای از روحانیون و بزرگان همفکر خود جلوی زندان اوین یا جای دیگر تحصن اعتراضی نمیکنید؟مگر باور ندارید که اقدام آنها غیر قانونی است؟مردم را به همراهی خود بخوانید. آنها با شما خواهند آمد و حتی جلوتر از شما، پدران و مادران شهیدان و زندانیان و کسانی که به ناحق و بدون رعایت حقوق اولیه انسانی به زنجیر کشیده شده اند نیز با شما خواهند بود.
وقت آن رسیده که از کنج عافیت به در آمده و حرکت اعتراضی بزرگی در دفاع از حقوق بدیهی زندانیان تشکیل دهید.نترسید. مردم به شما درس شجاعت و ایستادگی دادند. درنگ جایز نیست. آنها در روزهای آینده پیکرهای بیشتری به مردم تحویل خواهند داد. از مردم خواهند خواست که بدون سرو صدا و اعتراض فرزندانشان را دفن کنند.مساجد را از برگزاری مراسم منع خواهند کرد. خانواده ها را تهدید به دستگیری و قتل دیگر فرزندانشان خواهند کرد. اگر چنین حرکتی انجام دهید نشان داده اید که با مردم هستید نه با حکومت ظلم و جور. ظلم پایدار نیست. مردم از شما توقع دارند.